اواخر سال گذشته مدیرعامل شرکت ساماندهی مشاغل شهرداری تهران اعلام کرد: لانه موش‌های شهر را تخریب می‌کنیم و ظرف شش ماه مشکل موش در تهران حل و مردم به خوبی این موضوع را حس می‌کنند. برای این کار از روش‌های تلفیقی اصلاح معابر، ارتقای آموزش شهروندی، برخوردهای فیزیکی و شیمیایی در سطح شهر تهران استفاده می‌کنیم و مهم‌ترین این اقدامات بحث آموزش شهروندان است.

ابتکار در ادامه نوشت: شش ماه از آن روز می گذرد و شهروندان تهران نه تنها احساس نمی کنند که دیگر مشکلی به نام موش ندارند بلکه ترس از موش در خیابان در کنار ترس از خفت گیر یکی از دلهره های قدم زدن شبانه در خیابان های شهر است. موش هایی که هیچ شباهتی به موجودات دوست داشتنی انیمیشن ها ندارند. اندازه شان هیچ تناسبی با اسمشان ندارند و صفت ترسو هم در موردشان کاربرد ندارند، هیچ اعتنایی به عابران نمی کنند و بی هیچ اغراقی عابر هر لحظه احساس می کند که ممکن است از سوی این موجودات شرور مورد حمله واقع شود. بحث تخریب لانه موش ها تا حدودی صحت دارد، لانه هایشان ویران شده و پناهگاه اصلی آنها در عملیات ساخت بوستان ولایت از بین رفته، همین کار به اصطلاح کارشناسی باعث شده موش ها دست به مهاجرت بزنند و به سایر مناطق سرازیر شوند. موش معضلی بود که همیشه وجود داشته اما صحنه‌ی بهت آور سرازیر شدن ده ها موش از سطل های زباله که بی اعتنا به رهگذران در حال بلعیدن زباله های داخل سطل هستند هولناک است و شهروندان را با این سوال روبرو می کند که زیر شهر و داخل کانال ها چه خبر است؟